headerphoto
Δραστηριότητες Εφημερίδα Διαπασών
Εφημερίδα Διαπασών
Στη Διαπασών 11ο Τεύχος

DSC 0738

pdfΣτη Διαπασών 11ο Τεύχος

       Αγαπητοί αναγνώστες,

Σε αυτό το τέταρτο και τελευταίο τεύχος για τη φετινή χρονιά γράψαμε για τις επιτυχίες της εφημερίδας μας και τι καταφέραμε να κάνουμε ως τώρα, για τις συναυλίες και τις εκδηλώσεις του Μουσικού Σχολείου ?ένα σχολείο που δεν σταματά να έρχεται σε διάλογο με την κοινωνία της Πρέβεζας, και όχι μόνο-, για τα συγκροτήματα που μας κίνησαν το ενδιαφέρον, για τη μουσική γενικότερα φυσικά, για ποιητές και σκηνοθέτες που γνωρίσαμε...

Σας ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την αναγνωστική σας στήριξη και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το Σεπτέμβρη του 2017!

Ιδιαίτερες ευχαριστίες να εκφράσουμε προς τους καθηγητές κ. Πέτρο Τσολάκη και κ. Μαρία Τερζή για την πολυποίκιλη βοήθειά τους σε αυτό μας το εγχείρημα!

Καλή ανάγνωση!

                                                                                         

       Η συντακτική ομάδα

 
Ακορντεόν με τα έσοδα της Εφημερίδας "Στη Διαπασών"

Με μεγάλη μας χαρά παραλάβαμε την Παρασκευή, 7 Απριλίου 2017,

Ακορντεόν

το ακορντεόν που αγοράστηκε με τα έσοδα της εφημερίδας μας!!!

IMG 0126_1

 
Βράβευση της Εφημερίδας "Στη Διαπασών"

Με το μήνυμα «Ας μεγαλώσουμε με το βιβλίο», το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ ? Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, σε συνεργασία με τον Σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής», πραγματοποίησαν το Σάββατο 1 Απριλίου 2017 την ετήσια εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου στον Πολυχώρο της Μουσικής Βιβλιοθήκης «Λίλιαν Βουδούρη» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

α

Στην εκδήλωση απονεμήθηκαν τα ετήσια βραβεία του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ σε φυσικά πρόσωπα και φορείς, που με τη δράση τους καλλιεργούν τη φιλαναγνωσία, καθώς και τα βραβεία σε δημιουργούς για τη συγγραφή, εικονογράφηση και μετάφραση λογοτεχνικών βιβλίων, έκδοσης 2016, για παιδιά και νέους.

Στην κατηγορία για το Βραβείο σε Σχολικό ? μαθητικό έντυπο το οποίο καλλιεργεί τη φιλαναγνωσία και προωθεί την ανάγνωση παιδικής λογοτεχνίας είχαμε τη χαρά να διακριθεί η σχολική εφημερίδα «Στη Διαπασών» του Μουσικού Σχολείου Πρέβεζας (Υπεύθυνη: Έλλη Σιαπανίδου). Ο αθλοθέτης ήταν οι εκδόσεις Μεταίχμιο και το έπαθλο βιβλία αξίας 300 ευρώ για τον εμπλουτισμό της σχολικής βιβλιοθήκης.

Είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο για το σχολείο μας, αλλά κυρίως για τους ίδιους τους μαθητές να αναγνωρίζεται η προσπάθειά τους και μάλιστα από επίσημους φορείς.

Η εφημερίδα "Στη Διαπασών" εκδίδεται για 4η χρονιά φέτος και μάλιστα τα δύο τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να γίνει διμηνιαία με σταθερό το αναγνωστικό κοινό της Πρέβεζας. Τυπώνονται 600 φύλλα σε κάθε τεύχος και τα παιδιά έχουν την ικανοποίηση να συνεισφέρουν στο σχολείο τους, καθώς με τα έσοδα της εφημερίδας έχουν αγοραστεί ήδη μία βιντεοκάμερα για τις εκδηλώσεις μας, ένας φορητός υπολογιστής, ένας βιντεοπροβολέας, ένα ακορντεόν, ένα μεταλλόφωνο και σχεδιάζουμε μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς να αγοράσουμε μερικά ακόμη μουσικά όργανα.

Το μεγαλύτερο, όμως, κέρδος είναι ότι τα παιδιά αρθρογραφούν, παίρνουν συνεντεύξεις από σημαντικές προσωπικότητες της πόλης τους και όχι μόνο, έρχονται σε επαφή με ανθρώπους του πνεύματος, με συγγραφείς, ποιητές, ηθοποιούς, σκηνοθέτες, μουσικούς, γράφουν τα ίδια ποίηση και διηγήματα που φιλοξενούνται στις σελίδες της εφημερίδας και ενημερώνονται για την επικαιρότητα, αλλά και την πολιτιστική και ιστορική ταυτότητα της πόλης τους. Μέσα, λοιπόν, από αυτό το εγχείρημα, προάγεται με έναν εναλλακτικό και πιο δημιουργικό τρόπο από τα στενά περιθώρια του προγράμματος σπουδών η φιλαναγνωσία, ο γραπτός λόγος και η ελεύθερη σκέψη των μαθητών, καθώς και η επαφή τους με σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα και τις τέχνες γενικότερα.

Τέλος, δεν θα ήταν ίσως υπερβολή να πούμε πως σε μια εποχή που η προσοχή των μαθητών μπορεί εύκολα να μονοπωληθεί από το διαδίκτυο και την τηλεόραση, και μόνο το γεγονός ότι τα παιδιά αυτά παράγουν γραπτό λόγο πέραν των σχολικών υποχρεώσεων αποτελεί ένα επίτευγμα από μόνο του. Όταν αυτός βραβεύεται κιόλας μας κάνουν διπλά περήφανους!

Ένα μεγάλο "μπράβο" αξίζει σε όλη τη συντακτική ομάδα της εφημερίδας "Στη Διαπασών" και ευχές για τη συνέχιση του έργου τους!

1  17621770 1288216967924163_5936174709376856572_o  17632407 1291567797589080_9220312888126269187_o  17759252 10212676814665440_383392288_o  

 
Ο Θωμάς Ιωάννου "Στη Διαπασών"...

Θωμάς Ιωάννου: μια φωνή που αξίζει να διαβαστεί

Θωμάς Ιωάννου

Διαβάσαμε την ποιητική συλλογή Ιπποκράτους 15, μας μάγεψαν τα ποιήματά του και θελήσαμε να γνωρίσουμε τον ίδιο, τον ποιητή Θωμά Ιωάννου... Όχι απλά γιατί είναι ένας ποιητής από την πόλη μας, την Πρέβεζα, αλλά γιατί πολύ απλά είναι μια σημαντική φωνή της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Μας υποδέχτηκε στο ιατρείο του ?καθώς είναι νευρολόγος? και μας μίλησε για την ποίηση και τη δύναμη του λόγου.

 Πότε και πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με την ποίηση;

Η πιο άμεση επαφή που μπορεί να έχει κάποιος άνθρωπος στην αρχή, είναι συνήθως μέσω των τραγουδιών. Θυμάμαι ότι από πάντα ασυνείδητα προσπαθούσα να θυμηθώ τους στίχους από κάποιο τραγούδι και γενικά έδειχνα μεγάλη προσοχή στο κομμάτι του λόγου. Όταν ήμουν μικρός, πήγαινα σε ένα βιβλιοπωλείο και καθόμουν με τις ώρες και διάβαζα από εφημερίδες, μέχρι ό,τι κλασική λογοτεχνία είχε, οπότε συνδύαζα αυτό το εφήμερο, το παροδικό της εφημερίδας με το κλασικό, το βιβλίο, που ήταν ένας άλλος κόσμος. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύω, σταδιακά μέσω της ανάγνωσης, άρχισα να ασχολούμαι -ίσως υπάρχει και μια προδιάθεση- γράφοντας κάποια δικά μου χωρίς να έχουν αφορμή κάποιο προσωπικό γεγονός, αλλά περισσότερο με βάση κάποια ιστορικά γεγονότα. Μετά, στις τάξεις του Λυκείου, άρχισα να γράφω κάτι σαν ημερολογιακές καταγραφές της ζωής μου χωρίς λογοτεχνικές αξιώσεις... Αργότερα ως φοιτητής, αυτό έγινε κάτι πιο μόνιμο... Ήμουν και στην Αθήνα, προσπάθησα να εκτεθώ σε περισσότερα ερεθίσματα, κατάφερα να αποκτήσω ένα προσωπικό στίγμα, ένα δακτυλικό αποτύπωμα στο γράψιμό μου.

Έχετε κάποιον αγαπημένο ποιητή από τον οποίο έχετε ίσως εμπνευστεί;

Νιώθω περισσότερο ''συγγενικά'' με τις πρώτες μου επαφές με τον ποιητικό λόγο, όπως για παράδειγμα στην εφηβεία μού άρεσε πολύ ο Ελύτης. Μπορούσα σε εκείνη τη φάση της ζωής μου να εκφραστώ μέσα από τα ποιήματά του, έβρισκα στην ποίησή του λόγια που ήθελα να πω. Όπως έχει πει κι ένας συνάδελφος γιατρός και εξαιρετικός δοκιμιογράφος, ο Μακρίδης, η ποίηση του Ελύτη πιάνει τους αθώους αναγνώστες εξαπίνης. Μετά σταδιακά σίγουρα έπαιξε μεγάλο ρόλο και ο Καρυωτάκης, λόγω και της περιοχής, και παράλληλα και οι τρόποι που εισήγαγε στη γλώσσα, γενικώς ο τρόπος που έγραφε με συγκινεί, έχει μια επαναστατικότητα. Έπειτα και ξένους ποιητές, τον Eliot, τον Ezra Pound, κάποιους Πολωνούς ποιητές που μ' άρεσαν στις μεταφράσεις, τη Szymborska, τον Herbert... Από Έλληνες μετά, και αρκετοί μεταπολεμικοί ποιητές, τον Εγγονόπουλο, τον Εμπειρίκο λιγότερο, τον Αναγνωστάκη, τον Καρούζο, τον Παπαδίτσα,  τον Λεοντάρη, το Χριστιανόπουλο, το Νίκο-Αλέξη Ασλάνογλου και τη γενιά του '70, με τον Γκανά, το Φωστιέρη, ποιητές που είναι ακόμα ενεργοί. Είναι μια σκυταλοδρομία η γραφή και καλό είναι όσο μπορείς να παρακολουθείς και τα τεκταινόμενα τώρα, να έχεις μια επαφή με τη ζώσα πραγματικότητα της λογοτεχνίας. Και φυσικά και τους κλασικούς... ελληνική ποίηση χωρίς Σολωμό, Κάλβο και Καβάφη δεν υπάρχει. Προσωπικά, είχα πάντα αγαπημένο τον Κάλβο.

  Γιατί διαλέξατε να εκφραστείτε μέσω της ποίησης και όχι μέσω κάποιας άλλης μορφής τέχνης;

Η ποίηση μ' αρέσει σαν λέξη, στα ελληνικά έχει ένα ιδιαίτερο βάθος. ''Eίπε ο Θεός και έγινε'', αυτή η φράση εκφράζει τη δυναμικότητα του λόγου, ο οποίος πάντα μου άρεσε. Μου ήταν ίσως και πιο εύκολο, η ποίηση είναι κάτι που δεν χρειάζεται πολλά, μόνο ένα χαρτί κι ένα μολύβι, είναι κάτι ατομικό και αυτοδίδακτο -όπως είπε κι ο Σεφέρης, «όλοι στη χώρα αυτή είμαστε αυτοδίδακτοι». Άλλωστε, το πιο βασικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου είναι ο λόγος.

Στα ποιήματά σας, υπάρχει ένα αίσθημα απαισιοδοξίας. Γιατί επιλέξατε να χρησιμοποιήσετε αυτό το συναίσθημα;

Μάλλον δεν το επιλέγεις, σε διαλέγει. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αισιόδοξη και απαισιόδοξη ποίηση, θεωρώ ότι είναι τεχνητοί διαχωρισμοί. Θα προτιμούσα την έννοια ''απελπισμένη¨, με την έννοια ότι ο άπελπις είναι αυτός που δεν έχει τίποτα να χάσει, όπως ο σκλάβος, μόνο τις αλυσίδες του, επομένως είναι σε μια κατάσταση ελευθερίας με κάποιον τρόπο. Όπως είπε και ο Ελύτης ''απελπισία'' είναι η άπω ελπίς, η ελπίδα στο μέλλον. Οπότε έχει και μια αντιστροφή, μου αρέσουν οι όροι που έχουν μια πολυσημία, μια διττή έννοια. Νομίζω ότι πιο πολύ διαπραγματεύομαι το θέμα της ύβρεως που διαπράττει ο άνθρωπος απέναντι στη φύση, στον ίδιο του τον εαυτό, σε μια καλύτερη μοίρα που θα μπορούσε να έχει. Πέρα από κάποιες προσωπικές αναφορές, που δεν περιορίζονται μόνο στο δικό μου μικρόκοσμο, προσπαθώ να βρω συνάφειες και με το περιβάλλον. Επομένως, όχι, δεν θεωρώ ότι υπάρχει ο διαχωρισμός αισιόδοξη και απαισιόδοξη τέχνη. Για παράδειγμα, εδώ στην Ελλάδα, ο κόσμος χορεύει και διασκεδάζει στο άκουσμα καταθλιπτικών τραγουδιών. Άμα σκεφτείς ότι κάποιος μπορεί και χορεύει με κάτι τέτοιο, είναι παράλογο να κατηγορείς την ποίηση για απαισιοδοξία, γιατί έχει ένα διαφορετικό υπαρξιακό βάθος. Υπάρχει όμως στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα μια χαρμολύπη, δηλαδή εμπεριέχεται μέσα στη λύπη, που είναι η γενεσιουργός αιτία της γραφής, και μια χαρά, μια αίσθηση ευφορίας, υπέρβασης. Και μόνο που γράφεις είναι σαν μια πράξη αντίστασης σ' αυτό που σε περιβάλλει και μπορείς να εκφράσεις κάποια πράγματα που μπορεί να βοηθήσουν και άλλους, να γίνεις η φωνή και κάποιων άλλων ανθρώπων που για κάποιο λόγο δεν έχουν φωνή.

Η δουλειά σας ως νευρολόγος σάς επηρέασε καθόλου στον τρόπο που γράφετε;

Δουλεύοντας και μπαίνοντας στη διαδικασία ναι. Η Ιατρική έχει να κάνει πολύ με το πάσχον σώμα, το οποίο είναι βασικός άξονας στη γραφή τη δική μου και με τις ερωτικές συνδηλώσεις, με την έννοια της φθοράς. Παρ' όλα αυτά δεν έχω μεταφέρει πολύ εξειδικευμένους όρους στα ποιήματά μου. Πιστεύω ότι δεν μπορεί κάποιος να γράφει ποιήματα και να βάζει αστερίσκους... Το ποίημα θα πρέπει να διαβάζεται. Οι όροι που χρησιμοποιώ είναι ευρείας χρήσεως και μπορούν να αποκρυπτογραφηθούν.

Είπατε ότι ασχοληθήκατε πάρα πολύ με το διάβασμα, διαβάζατε κλασική λογοτεχνία από πολύ νεαρή ηλικία... οπότε, γιατί ποίηση και όχι πεζογραφία;

Καλό ερώτημα... Το διαλέγεις πάλι με κάποιους συνειδησιακούς μηχανισμούς... αλλά είναι και πώς σου ταιριάζει κάτι. Ας πούμε, γιατί διαλέγει κάποιος ένα επάγγελμα; Μπορεί να σου είπε κάποιος γίνε γιατρός ή γίνε φιλόλογος ή γίνε δικηγόρος κλπ. Οι πιο κρίσιμες αποφάσεις που παίρνουμε στη ζωή μας δεν είναι ακριβώς συνειδητές... Υπάρχει ένα πλέγμα πραγμάτων το οποίο μας οδηγεί εκεί. Ο Μπρεξόν έλεγε ότι η διαίσθηση είναι το όργανο του μεταιχμίου, όταν λοιπόν είσαι σ' ένα δίλημμα, μάλλον μ' ένα τρόπο διαισθητικό πας... Πάντως εγώ για να καταλήξω σε αυτό, μου άρεσε η συμπύκνωση που έχει η ποίηση, είναι σαν το παιχνίδι Τζένγκα, αν τραβήξεις ένα κομματάκι μπορεί να καταρρεύσει, το ίδιο και αν βάλεις ένα παραπάνω, έχει, δηλαδή, μια σχέση με την ευρεία έννοια της αρχιτεκτονικής. Στην Ελλάδα, που υπάρχει έντονη ποιητική παράδοση, είναι και πιο προκλητικό, γιατί αν θες να υπηρετείς τη λογοτεχνία, θα πρέπει αυτά που γράφεις να στέκουν στην αναμέτρηση με το χρόνο και μ' αυτούς που έχουν προηγηθεί, να μπορέσεις να σταθείς όρθιος απέναντι σε ιερά τέρατα. Επίσης, στην ποίηση υπάρχει μια μεγαλύτερη δυνατότητα κρυπτικότητας -παρ' ότι φαίνεται ότι εκτίθεσαι περισσότερο- θα πρέπει ο άλλος να αποκωδικοποιήσει κάποια πράγματα, σε σχέση με την πεζογραφία, που χρησιμοποιείς περισσότερα πραγματολογικά στοιχεία, προδίδεσαι δηλαδή περισσότερο. Η ποίηση σε φέρνει ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό σου, ακόμα κι όταν δεν εντοπίζεις ψήγματα του εαυτού σου σε ένα ποίημα, από κάπου μπορείς να πιαστείς, και γι' αυτό είναι δύσκολη η ανάγνωση της ποίησης και γίνεται πάντα κατά μόνας. Και αυτή η προσωπική απεύθυνση είναι που με ενδιαφέρει στην ποίηση.

Τι θα προτείνατε στους μαθητές που θέλουν να γράψουν ή ήδη γράφουν ποίηση;

Ουσιαστικά πρέπει να υπάρχει ένας λόγος για να γράψει κάποιος, ένα κινούν αίτιο. Δηλαδή αυτό που θα σε παρακινεί να γράψεις να είναι κάτι εσωτερικό, που να μην μπορείς να το αποφύγεις και όχι να γράφεις για τα μάτια κάποιων τρίτων. Πάνω απ' όλα, καλό είναι να γίνεις αναγνώστης. Το πιο όμορφο είναι να μάθεις να διαβάζεις την ποίηση, να την προσεγγίζεις χωρίς ταμπού και στερεότυπα "τι θέλει να πει ο ποιητής" και μετά να την γράφεις. Ένας Πορτογάλος συγγραφέας, ο Ant?nio Lobo Antunes, ο οποίος είναι και γιατρός, έλεγε ότι ο στόχος του συγγραφέα είναι να δημιουργήσει ένα βιβλίο σιωπής, δηλαδή να μπορέσει ο αναγνώστης μέσω αυτού να ακούσει τη δική του φωνή, γιατί τα βιβλία, λέει, είναι αντικείμενα που μας μιλάνε με έναν τρόπο. Για να γράφεις θα πρέπει να έχεις κάποιες κεραίες, κάποιες προσλαμβάνουσες, να καταλαβαίνεις τι γίνεται γύρω σου, να έχεις μια ευαισθησία, μια ικανότητα να επεξεργάζεσαι κάποια πράγματα, να βλέπεις και πίσω από τις λέξεις και ανάμεσα από τις λέξεις και πίσω από την επιφάνεια. Για τα άτομα που βρίσκονται στην Πρέβεζα, θα ήταν καλό να επισκέπτονται τη βιβλιοθήκη -παρ' όλες τις ελλείψεις που έχει- και να διαβάζουν τους κλασικούς ποιητές. Να έχεις μια επαφή με την τρέχουσα λογοτεχνία, αλλά και των τελευταίων εκατό ετών τουλάχιστον. Γιατί τα "λόγια μας είναι πολλών ανθρώπων παιδιά", που είχε πει ο Σεφέρης. Και μέσα από αυτές τις επιμειξίες να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις ένα δικό σου υβρίδιο, μια δική σου ποικιλία ύφους και γλώσσας. Για να γράφεις, λοιπόν, καλό είναι να έχεις μια επαφή με τις τέχνες γενικά, τη μουσική, τον κινηματογράφο, αλλά βασικό είναι να διαβάζεις.

Έλενα Παβέλη, Δήμητρα Πιέτα,
Αδαμαντία Θεοφάνους, Β΄ Λυκείου
 
Στη Διαπασών 10ο Τεύχος

Εξώφυλλο Τεύχος 10

pdfΣτη Διαπασών 10ο τεύχος

Αγαπητοί αναγνώστες,

πιστοί στο ραντεβού μας κυκλοφορούμε το τρίτο τεύχος της εφημερίδας για αυτή τη σχολική χρονιά.

Σε αυτό το τεύχος γράψαμε για την ιστορία της μουσικής, για αξιόλογες παραστάσεις που παρουσιάστηκαν στην πόλη μας, για σημαντικούς καλλιτέχνες, το έργο των οποίων θαυμάζουμε, προσωπικότητες που μας άφησαν, αλλά και για λογοτεχνία, ποίηση και κινηματογράφο.

Μέσα από αυτές τις σελίδες βρίσκουμε πάντα την ευκαιρία να εκφράζουμε ταυτόχρονα τις ανησυχίες και τα όνειρά μας.

Ελπίζουμε να βρείτε ενδιαφέρον το περιεχόμενο και αυτού του τεύχους και μέσω αυτού να γίνετε κι εσείς κοινωνοί της προσπάθειάς μας.

Καλή ανάγνωση λοιπόν!

Η συντακτική ομάδα

 
Στη Διαπασών 9ο Τεύχος

Εξώφυλλο 9ο Τεύχος

pdfΣτη Διαπασών 9ο Τεύχος

Αγαπητοί αναγνώστες,

πιστοί στο ραντεβού μας κυκλοφορούμε το δεύτερο τεύχος της εφημερίδας για αυτή τη σχολική χρονιά.

Σε αυτό το τεύχος γράψαμε για την ιστορία της μουσικής, την οργανοποιία, για σημαντικούς καλλιτέχνες, το έργο των οποίων θαυμάζουμε, για σημαντικές προσωπικότητες που μας άφησαν, αλλά και για Πρεβεζάνους μουσικούς και ανθρώπους της τέχνης, που πρόσφεραν πολλά στον τόπο.

Μέσα από αυτές τις σελίδες βρίσκουμε πάντα την ευκαιρία να εκφράζουμε ταυτόχρονα τις ανησυχίες και τα όνειρά μας.

Ελπίζουμε να βρείτε ενδιαφέρον το περιεχόμενο και αυτού του τεύχους και μέσω αυτού να γίνετε κι εσείς κοινωνοί της προσπάθειάς μας.

Καλή ανάγνωση λοιπόν!

Η συντακτική ομάδα

 
Στη Διαπασών 8ο Τεύχος

 Εξώφυλλο 8ο Τεύχος

pdf   Στη Διαπασών 8ο Τεύχος

       Αγαπητοί αναγνώστες,

συναντιόμαστε και πάλι σε αυτές τις σελίδες ...

Η εφημερίδα Στη Διαπασών ξεκίνησε δυναμικά και φέτος να οργανώνεται ήδη από το Σεπτέμβριο και καταφέραμε να βγάλουμε το πρώτο μας φύλλο για αυτήν τη σχολική χρονιά.

Η συντακτική ομάδα ανανεώνεται με την έλευση των νέων μας μαθητών και ευελπιστούμε ότι θα αποτελέσει και φέτος ?όπως και πέρυσι? το δίαυλο επικοινωνίας μας.

Κατά το σχολικό έτος 2015-2016 κυκλοφόρησαν τέσσερα τεύχη με τα έσοδα των οποίων αγοράστηκαν για τις λειτουργικές ανάγκες του σχολείου ένας φορητός υπολογιστής, ένας βιντεοπροβολέας και μια βιντεοκάμερα. Με τη δική σας στήριξη, πάντα, αισιοδοξούμε ότι και εμείς με τη σειρά μας θα στηρίξουμε το σχολείο μας.

Καλή ανάγνωση λοιπόν!

Η συντακτική ομάδα

 
Στη Διαπασών 7ο Τεύχος

Εξώφυλλο 7ο Τεύχος

pdfΣτη Διαπασών 7ο Τεύχος

       Αγαπητοί αναγνώστες,

Έφτασε και το τέλος αυτής της τόσο γεμάτης σχολικής χρονιάς...

Με το τελευταίο αυτό τεύχος της Διαπασών σας αποχαιρετούμε για φέτος και ανανεώνουμε το ραντεβού μας το Σεπτέμβριο με την ίδια όρεξη και διάθεση για επικοινωνία.

Και όπως και στα προηγούμενα τεύχη θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας μια ακόμη επιτυχία αυτού του εντύπου: Η εφημερίδα μας επιλέχτηκε ανάμεσα σε πολλά σχολικά έντυπα για να παρουσιάσει τη δουλειά της σε ημερίδα που διοργανώνουν το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με θέμα τα μαθητικά μέσα ενημέρωσης.

Και φυσικά, συνεχίζουμε να εξοπλίζουμε το σχολείο μας (πάντα βέβαια με τη δική σας στήριξη αρωγό). Με τα έσοδα που συγκεντρώθηκαν από το προηγούμενο τεύχος αγοράσαμε έναν φορητό υπολογιστή για τις ανάγκες των μαθημάτων.

Καλή ανάγνωση, λοιπόν, και καλό καλοκαίρι! Ραντεβού και πάλι σε αυτές τις σελίδες το Σεπτέμβρη!

Η συντακτική ομάδα

 
Στη Διαπασών 6ο Τεύχος

Εξώφυλλο 6ο Τεύχος

pdfΣτη Διαπασών 6ο Τεύχος

Αγαπητοί αναγνώστες,

Για μια ακόμα φορά θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε από καρδιάς για τη στήριξή σας, χωρίς την οποία δεν θα είχαμε καταφέρει σήμερα να εκδίδουμε το τρίτο τεύχος για τη φετινή χρονιά, με ιδέες και άρθρα ήδη σε αναμονή και για το επόμενο (και τελευταίο για φέτος?).

Η αρχική όρεξη για την αναβίωση της σχολικής εφημερίδας, η διάθεση να ακουστεί η φωνή μας και να επικοινωνήσουμε μαζί σας, έχουν ενσταλάξει πραγματική αγάπη σ? αυτό το έντυπο και η χαρά μας είναι διπλή, γιατί κι εσείς το αγκαλιάσατε θερμά, γιατί υπάρχουν κάποιοι, οι δικοί μας κάποιοι, που ακούνε τη φωνή μας?

Οφείλουμε και πάλι να σας ευχαριστήσουμε για τη στήριξή σας, που μας δίνει τη δυνατότητα μέσα από αυτήν τη συλλογική προσπάθεια να συνδράμουμε κι εμείς στη βελτίωση των υποδομών του σχολείου μας. Με το ποσό που συγκεντρώθηκε από το δεύτερο τεύχος καταφέραμε να εξοπλίσουμε το σχολείο μας με μια βιντεοκάμερα, απαραίτητη για ένα σχολείο με τόσες εκδηλώσεις στο βιογραφικό του.

Συνεπείς στο ραντεβού μας, λοιπόν, σ? αυτές τις σελίδες, ευχόμαστε καλή ανάγνωση!

Η συντακτική ομάδα

 
Στη Διαπασών 5ο Τεύχος

Εξώφυλλο 5ο Τεύχος

pdfΣτη Διαπασών 5ο Τεύχος

Αγαπητοί αναγνώστες,

Αρχικά θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε από καρδιάς για τη στήριξή σας, η οποία μας δίνει ώθηση να συνεχίσουμε με το ίδιο κέφι, μεράκι, αλλά και να προσπαθούμε κάθε φύλλο μας να είναι ακόμα καλύτερο και μέσα από αυτήν την εφημερίδα να γινόμαστε κι εμείς καλύτεροι!

Η συνδρομή σας σε αυτή μας την προσπάθεια, ωστόσο, δεν ήταν μόνο ηθική. Με το χρηματικό ποσό που συγκεντρώθηκε από το ένα ευρώ του καθενός από εσάς καταφέραμε να αγοράσουμε ένα βιντεοπροβολέα για τις ανάγκες του σχολείου! Η εφημερίδα, λοιπόν, αυτή μας δίνει τη δυνατότητα να συνδράμουμε ?κι εσείς ως κοινωνία κι εμείς ως μαθητική κοινότητα? σε μια (μικρή μεν) βελτιστοποίηση των σχολικών υποδομών, που, όπως ξέρουμε όλοι μας, ο κρατικός προϋπολογισμός δεν καλύπτει...

Πρωτίστως, όμως, αυτή η εφημερίδα παραμένει ο δίαυλος επικοινωνίας μας? Σε αυτό το τεύχος αγγίξαμε αρκετά θέματα που μας απασχολούν ως νεανική κοινότητα, γράψαμε για μουσικούς που μας άφησαν, για μουσικούς των οποίων το έργο θαυμάζουμε, για τα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης μας και, φυσικά, για τα νέα του σχολείου μας.

Καλή ανάγνωση λοιπόν!

Η συντακτική ομάδα

 
Στη Διαπασών 4ο Τεύχος

Εξώφυλλο 4ο Τεύχος

pdfΣτη Διαπασών 4ο Τεύχος

Αγαπητοί αναγνώστες,

Μετά από ένα χρόνο απουσίας, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια έκδοσης αυτής της εφημερίδας, η οποία αισίως φέτος κυκλοφορεί για τρίτη χρονιά.

Οι θεματικές ενότητες της εφημερίδας μας συνεχίζουν να περιστρέφονται γύρω από ζητήματα που μας αφορούν και τα άρθρα εκφράζουν τις αντιλήψεις και τα ενδιαφέροντά μας· μέσα από συνεντεύξεις, έρευνες, αρθρογράφηση, βιβλιοκριτική, κινηματογράφο, ποίηση και πολλές άλλες θεματικές προσπαθούμε να «ντύσουμε» αυτήν την εφημερίδα και να ακουστεί η φωνή μας ? Στη Διαπασών!

Για μια ακόμη φορά, λοιπόν, αφήνουμε κι αυτό το τεύχος να ανοίξει τα φτερά του και να μεταφέρει τις ιδέες μας σε όσους το διαβάσουν.

Ελπίζουμε να βρείτε ενδιαφέρον το περιεχόμενό του και σας ευχαριστούμε θερμά για την υποστήριξή σας.

Η συντακτική ομάδα